به نام آن یگانه

ای خدای من!  نامت روشنی می پراکند:ای که پروردگاری یکتا هستی ودر یگانگی بی همتا!

ای که با نامت روز را روشنی می دهی وبه نور، درخشش می بخشی! ای که به فرمانت

تاریکی، شب را بر می گیرد و از ابر، باران سیل آسا باریدن می گیرد.

                    با نام و یاد پروردگار مهربانمان شروع می کنیم،

                                اولین نوشته های وبلاگمون رو!

     *  ای پناه آشفتگی هایم *

ای پناهگاه آشفتگی هایم!روزی که بیایی، آفتاب، روشنایی اش را دوبا ره خواهد یافت،

دیگر کسی ظلم نخواهد کرد و تا دیگری شاهد ظلم باشد و نتواند کاری انجام دهد،

دیگر پرندگان کوچ نخواهند کرد و مهربانی و زیبایی فراگیر خواهد شد.آنروز که بیایی

و جهان را از عطر وجودت پرکنی ، محبت بین همگان پراکنده خواهد شد.

مولایم من همچنان چشم به راهت می مانم و هر لحظه تو را طلب می کنم.

                                                                                  **پیشکشی بودبه ساحت مقدسش!**

 چار چوب زندگی!

تا ندانیم کجا ایستاده ایم، نخواهیم دانست که کجا باید برویم و آرزوها و آمال هایمان را به کدام سمت

باید سوق دهیم. ما آدمها دنیا را در چارچوب زمان و مکان درک می کنیم و بر پایه ی همین چارچچوب است

که می دانیم کجا ایستاده ایم! والبته، در چه موقعیتی قرار داریم! و این مو قعیت به ما اجازه می دهد تا

جهتزندگی خود را تنظیم کنیم.*

             تا کی غم آن خورم که دارم یا نه        وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه؟

                 پر کن قدح باده که معلوم نیست        کاین دم که فرو برم، برآرم یا نه؟

     یک توصیه!

کوله پشتی هایمان پر است؟!

بایید با همدیگر از امروز کوله بارهای زندگیمان را پر از دانستنیهای خوب و پیزهای قشنگ کنیم!

     تا از غافله ی هستیعقب نمانیم و چیزی در کوله پشتی های خود داشته باشیم تا حداقل در این اجتماع جایی داشته باشیم.!

       یه سخن خوب:  فرومایگی آن است که شکر نعمت به جا نیاوری!.........(امام حسین)    

**یک پیام**

((ریحانه جون بابت نوشته ها ممنون))                               

                                                      روز و شبتون قشنگ ...... یاعلی