و ما الحیاه الدنیا الا متاع الغرور

 دنیا جز متاع کوچکی نیست

خدایا این دنیا چیست؟دنیا را برایمان توضیح بده،این دنیای بد دوست داشتنی را.این دنیای جالب وحشتناک را ، این دنیای قشنگ را ،این دنیای زشت را.اسمش که میآید هشدار میدهی .نامش مساوی پرهیز و هول و ولاست.با این دنیا با این دنیای عزیز نامهربان چه باید کرد؟باید کنارش گذاشت؟باید فراموشش کرد؟اما ما دنیا آمده ایم و قرار است همین جا زندگی کنیم .توی همین دنیا آخر جایی غیر از اینجا برای زندگی وجود ندارد.از هر طرف که میرویم باز هم دنیاست.به هر حال ما هم قسمتی از همین دنیا هستیم . فکر می کنم دنیا سخت ترین و ناممکن ترین واژه ی دنیاست.خدایا دنیا را برایمان توضیح بده!خدایا راست گفته ای .این دنیا متاع است یک متاع کوچک ،بازیچه است ،اسباب بازی است ،سر گرم میکند،گول میزند،فریب میدهدغافل میکند،حواس آدم را پرت می کند و فراموشی می آورد.اما توی همین دنیا با همه ی خصوصیات نا امید کننده اش ،فوق العاده است چون هر گوشه اش را که نگاه میکنیم  تو هم هستی تو ایستاده ای همین جا توی همین دنیا ست که می توانیم تمرین کنیم می توانیم امتحان بدهیم ،میتوانیم اشتباه کنیم و یاد بگیریم.خدایا توی همین دنیاست که عاشقت می شویم . با همین چشمها و دست ها.با همین حس های زمینی ،لا به لای دنیا ، لابه لای زندگی ،لا به لای همین اتفاقهای معمولی.

خدایا دنیای که ما را از آن می ترسانی ، دنیایی که فریب میدهد و دروغ می گوید،یعنی فاصله ،یعنی دیوار ،یعنی جدایی و فراموشی .یعنی هر چیزی که بین ما و شما قرار می گیرد. یعنی هر چیزی که رابطه ی ما را با هم به هم می زند.آه چقدر سخت است،به دنیا آمدن ،دنیا را هجی کردن ،دنیا را بخش کردن ، دنیا را تلفظ کردن و آموختن.اما دنیا را با دنیا اشتباه نگرفتن.خدایا دنیا را برایمان توضیح بده وگرنه همیشه اشتباه می کنیم.

و ابتغ اتیک الدار الاخره و لا تنس نصیبک من الدنیا

در آنچه خدایت ارزانی داشته ،سراای آخرت را بجوی و بهره ی خویش را از دنیا فراموش مکن.